Köy Enstitülerinde Okuma ve Kütüphane

Öz

Bu yazıda, Türk eğitimin tarihinin kısa süreli (1935-1950) ama Türk eğitim tar­ihi yanında Türk kültür, Türk edebiyatı tarihinin de en çarpıcı örneklerinden birisi olan Köy Enstitülerinin oluşumu, okuma alışkanlığı ile ilgili özellikleri ve bir ilköğretim olarak kütüphaneleri ele alınmıştır. Enstitülerde kültür dersleri yanında uygulamalı olarak tarım ve teknik dersleri de yapılmaktadır. Okuma alışkanlığının kazandırılmasında bir kültür dersi olarak Türkçe (serbest okuma) dersleri çok önemliyse de diğer konularda da okuma, okuduğunu anlama yönünde öncelik öğretmenle başlar. Öğrencinin okuması, öğrencinin okuma alışkanlığı kazanması, araştırma yapması ve kütüphaneyi kullanmasında hedef öğretmendir. Köylerde okuma, kitap, kütüphane kültüründen yoksun büyümüş çocuklara bu kültür verilir. Bu amaç, Enstitülerde yapılan öğretim plan ve pro­gramlarında uygulama alanı bulur. Okuyan, okuduğunu anlayan, düşüncesini doğru ve güzel ifade eden gençler yetiştirilir. Bu kısa süreli Enstitü tarihinde Türkiye ’nin en eski kültür konulu fakültelerinde yetişen “edebiyatçı/yazar” sayısı ile oranlanacak kadar çok yazar yetişir. Bu kişilerin beslendikleri yerler de Enstitülerin olmazsa olmaz parçası kütüphanelerdir.