Türkiye’de Ulusal Enformasyon ve Bilim Politikaları Alanındaki Yaklaşımlar

Öz

Ulusal enformasyon politikasının saptanma sürecinde, bilim politikasının önemli bir işlevi vardır. Enformasyon merkezleri, sistemleri ve ağları tarafından kullanıma sunulan, bilgi, bilimsel çalışmalar sonucu elde edilirken, yine bu bilgilerin önemli bir kısmı bilimsel araştırma yapan kişi kurum ve kuruluşlar tarafından kullanılmaktadır. Ayrıca toplumsal yaşamın her alanında gereksinim duyulan bilginin ulusal bilgi üretimi ve birikiminden sağlanabilme olanağı enformasyon politikasının gelişimini yönlendirmektedir. Türkiye’de bilginin üretiminden kullanımına kadar bütün sektörlerin gereksinimlerini göz önünde tutan ve onların katkıları ile hazırlanmış ulusal bir enformasyon politikası bulunmamaktadır. Politika kapsamında olmasa da enformasyon hizmetlerinin geliştirilmesine yönelik yaklaşımlar, saptanmaya çalışılan bilim politikaları içerisinde yer almıştır. Daha çok uluslararası düzeydeki bilgi birikiminden yararlanmak üzerine odaklanmış olan bu görüşler, ulusal bilgi birikiminin değerlendirilmesi yönünde sağlıklı yaklaşımlar ortaya koyamamışlardır. Bu yaklaşımlara bilim politikasının işlevsellik kazanamaması sonucu ulusal bilgi üretiminin azlığı da eklenince Türkiye’de büyük ölçüde dışa bağımlı enformasyon alt yapısı gelişmiştir.