Meral Alpay’ın Kütüphanecilik Terimleri Sözlüğündeki Kimi Sözcüklerin Etimolojisi

Ali Rıza Tosun

Öz

Dil, bir ulusun her şeyidir. İnsan dil ile düşünür. Sözlük ise dilin hazinesi işlevini üstlenir. Her bir sözcüğün anlamı, yanında, geçmişten günümüze kültürel katkısını ortaya koyar. Bu çalışmanın amacı, saygıyla andığımız Meral Alpay’ın hazırladığı Kütüphanecilik Terimleri Sözlüğünde yer alan ilk dört harfe bağlı kalınarak terimlerin etimolojisini yapmaktır. Bütün sözcükleri ele almak bir anma yazısı boyutlarını aşacağı için kapsam daraltılmıştır. Kütüphanecilik alanında belirlenen kapsamda kullanılan sözcüklerin ağırlıklı olarak Batı kökenli ve Grekçe ile Latinceye dayandıkları gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler


Kütüphanecilik; sözlükler; etimoloji; Meral Alpay.

Referanslar

Ahmed Vefik Paşa. (1876). Lehçe-i Osmani. İstanbul: Cemiyet-i Terbiye-i Osmaniyye.

Alpay, M. (1973). Kütüphanecilik terimleri sözlüğü. İstanbul: Edebiyat Fakültesi Matbaası.

Argunşah, M. ve Güner, G. (Yay. haz.). (2015). Codex Cmanicus 1303. İstanbul: Kesit Yayınları.

Arseven, C. E. (1924). Sanat kamusu. İstanbul: Matbaa-i Amire.

Asım Efendi. (1799). Burhan-i Katı, M. H. H. Tebrizi 1652. İstanbul: Daru’t-Tıbaati’l-Amire.

Asım Efendi. (1815). Kamusu’l-Muhit tercümesi, Muhammed Firuzabadi, Kamusu’l-Muhit 1410. İstanbul: Daru’t-Tıbaati’l-Amire (Üsküdar Matbaası).

Asım Efendi. (1816). Kamusu’l-Muhit Tercümesi, Muhammed Firuzabadi, Kamusu’l-Muhit 1410. İstanbul: Daru’t-Tıbaati’l-Amire (Üsküdar Matbaası).

Asım Efendi. (1817). Kamusu’l-Muhit Tercümesi. Muhammed Firuzabadi, Kamusu’l-Muhit 1410. İstanbul: Daru’t-Tıbaati’l-Amire (Üsküdar Matbaası).

Bacon, F. R. (1733). 1294, Ordinis minorum, Opus majus ad clementem, London: Typis Gulielmi Bowyer.

Beekes, R. ve Breek, L. V. (2010). Etymological dictionary of Greek. Boston: Brill, Leiden.

Bianchi, T. X. (1831). Vocabulaire Français-Turc. Paris: Imprimeur de la Societe de Geographie.

Brachet, A. (1873). An etymological dictionary of the French language. (G. W. Kitchin, Çev.). Oxford: Clarendon Press.

Cotgrave, R. (1673). A French and English dictionary. London: Anthony Dolle.

Dictionnaire de L’académie Française. (1879). 1. C. A-H. (7. bs.). Paris.

Ebu Hayyan. (1930). Kitabu’l-İdrak, 1312. A. Caferoğlu. (Yay. haz.). İstanbul: Evkaf Matbaası.

Gharib, B. (1995). Sogdian dictionary: Sogdian-Persian-English. Tahran: Farhangan Publication.

Gökalp, Z. (1923). Türkçülüğün esasları. Ankara: Matbuat ve İstihbarat Matbaası.

Hindoğlu, A. (1831). Dictionnarie abrege Français Turc. Viyana: F. Beck.

Hoare, A. (1915). An Italian dictionary. Londra: Cambridge University Press.

Jastrow, M. (1903). A dictionary of the Targumin Talmud Babli and Yerushalmi and the Midrashic literature. New York: G. P. Putnam’s Son.

Karahisari, M. (1826). Ahter-i Kebir 952/1545. İstanbul: Matbaa-i Amire.

Kaşgarlı Mahmud. (1990). Divanu Lugati’t-Türk. Ankara: Kültür Bakanlığı.

Klein, E. (1969). A comprehensive etymological dictionary of the English language. New York: Elsevier.

Klein, E. (1987). A comprehensive etymological dictionary of the Hebrew language. Jerusalem: The University of Haifa.

Kolachana, A., Mahesh, K. ve Ramasubramanian, K. (Ed.). (2019). Studies in Indian mathematics and astronomy, selected articles of Kripa Shankar Shukla. Amsterdam: Springer.

Körting, G. (1908). Etymologisches Wörterbuch der Französischen Sprache. Paderborn: Druck und Verlag von Ferdinand Schöning.

Lewis, C. T. ve Short, C. (1879). A new Latin dictionary. Oxfort, New York: Harper & Brothers.

Littré, E. (1883). Dictionnaire de la langue Française. Paris: Librairie Hachette.

MacKenzie, D. N. (1986). A coincise Pahlavi dictionary. Oxford University Press.

Manyaslı Kadı Mahmud. (1992). Gülistan tercümesi 1451, M. Özkan. (Haz.). Ankara: Türk Dil Kurumu.

Mehmed Salahi Bey. (1896). Kamus-i Osmani. İstanbul: Mahmud Bey Matbaası.

Panayotidis, Y. (1897). Kamus-i Rumi. İstanbul: Panayotidis Matbaası.

Redhouse, J. W. (1890). A Turkish and English lexicon. İstanbul: A. H. Boyajian.

Sami, Ş. (1882). Kamus-i Fransevi dictionnaire Français Turc. İstanbul: Mihran Matbaası.

Sami, Ş. (1900). Kamus-i Türki. İstanbul: İkdam Matbaası.

Tarhan, A. H. (1918). Mektublar 1, 2, Haşiye Süleyman Nazif, 1334/1918 İstanbul: Matbaa-i Amire.

The Assyrian dictionary. (1995). (5. bs). Chicago: University of Chicago.

Tıngır, A. B. ve Sinapian, K. (1891). Fransızcadan Türkçeye ıstılahat lugatı: A-H. (c. 1). İstanbul: İmprimerie & Litographie K. Bagdadian.

Tıngır, A. B. ve Sinapian, K. (1892). Fransızcadan Türkçeye ıstılahat lugatı: I-Z. (c. 2). İstanbul: İmprimerie & Litographie K. Bagdadian.

Toven, M. B. (1924). Yeni Türkce lugat. (2. bs.). İstanbul: Evkaf Matbaası.

Zemahşeri. (1993). Mukaddimetü’l-Edeb, Harizm Türkçesi ile tercümeli şuşter nüshası. N. Yüce (Yay. haz.). (2. bs.). Ankara: Türk Dil Kurumu.


Tam Metin: PDF
x
##plugins.generic.fileValidation.errorTitle##